Oh man, wat een drukke weken. Afgelopen twee weken moest ik heel veel werken. Gelukkig heb ik ook andere dingen gedaan, maar een drukke afgelopen tijd dus.
Afgelopen 1 oktober was het een jaar geleden dat ik de overstap maakte van vegetariër naar veganist. En zoals ik een half jaar geleden ook al schreef ben ik nog steeds elke dag blij met m’n keuze. Er is geen dag geweest dat ik dacht: nou.. misschien ga ik toch maar weer terug naar vegetarisme. Joepie! Bereid je voor op een post met heel veel HEEL VEEL foto’s van eten en veel sentimenteel gewauwel.
Afgelopen tijd was fijn. Ik sprak met mensen af, at veel, werkte, maakte muziek, schreef veel woorden en dronk veel koffie.
Zoals je in mijn 2015 to do update al kon lezen gaat yoga me wel lekker af de afgelopen tijd! Hoewel ik mijn eerste record van 5x in één week niet meer gehaald heb, haal ik sowieso elke week mákkelijk de 2x keer per week die ik van mijn 2015 to do ‘moet’ doen.
Ik kreeg de laatste tijd veel vragen wat voor filmpjes ik dan keek enzo dus bij deze deel ik graag een lijstje met een paar lievelings!
In mijn dagboek schrijf ik vrijwel nooit ‘mooi’, als je bijvoorbeeld kijkt naar het prachtige schrijven van Nirrimi, nou, zo dus niet. Maar soms wel, soms heb ik daar zin in, als ik geïnspireerd word door de omgeving of door iemand of door gevoelens en emoties. Niet dat ik nu bedoel dat ik fucking mooi en goed schrijf, ik bedoel meer dat er een verschil is tussen hoe ik normaal schrijf “Gisteravond keek ik eerst een film (Welcome to me. wel oke) en vervolgens ging ik kleien.”* en het stukje wat ik nu voor jullie over ga typen. Oh man, goed verhaal dit.
Een van mijn zussen tipte mij de documentaire The Lone Twin van Anna van der Wee. Dus die keek ik net. En het raakte me zo erg dat ik er een blog over wilde typen. Zoals ik in de titel al schrijf gaat de documentaire over tweelingen waarvan er eentje overlijdt, zodat de tweeling ineens een eenling wordt, in het Engels ook wel een Lone Twin. En daar ben ik zelf ook eentje van. Misschien niet op zo’n heftige, verschrikkelijke wijze als bij Anna, maar toch wel echt.
Waarschuwing: misschien een beetje gezweefteef dit. Mocht je dat niet aankunnen heb ik HIER een leuke kruiswoordpuzzel voor je.
Toen ik bij mijn zus in Rotterdam was zei ze: “Oh jij moet echt even naar de Leeszaal, dat vind je denk ik wel leuk.” Uhm. Understatement van de eeuw kan ik je vertellen. Vorige post schreef ik al dat ik een aparte post aan de Leeszaal wilde wijden en bij deze. Voor alle boekenwurmpjes. You’re welcome.