Persoonlijke dingen delen

Schermafbeelding 2015-11-21 om 12.50.03

Iemand vroeg me laatst of ik het niet gek vond dat ik zo veel persoonlijke dingen deel op m’n blog. Ik vond het lastig om te beantwoorden. Sommige dingen vind ik niet zo moeilijk. Ik heb er geen moeite meer mee om openlijke mijn liefde voor de menstruatie cup te bekennen, of om te schrijven over andere vrouwelijke perikelen enzo. Ik vond het schrijven van m’n blog over zelfverwonding doodeng maar was er ook mega trots op. Maar wat wel gek is, is dat ik soms vergeet dat mensen dingen over me weten omdat ik ze schrijf. Mensen die ik helemaal niet ken, maar ook mensen die ik wel ken, vrienden en familie enzo.
Ik ben sowieso iemand die best wel makkelijk persoonlijke dingen deelt (mits ik me op mijn gemak voel bij iemand dan). In ieder geval dingen die gebeurd zijn. Dingen die nog gaande zijn houd ik vaker voor mezelf, of deel ik alleen met hele goede vrienden. Maar soms denk ik wel; is het misschien slecht om zo veel te delen?
Wat zullen mensen wel niet van me denken dat ik zo veel dingen deel?
Vinden ze dat raar? Denken ze dat het een vraag om aandacht is?
Terwijl, als ik shit deel is dat meestal omdat ik hoop dat ik er andere mensen mee kan helpen. Mijn ervaringen met het spiraaltje bijvoorbeeld,  of met zelfverwonding. En ook mijn struggles met wat moet ik met mijn leven en blabla etc. Ik denk dat het altijd voor iedereen fijn is om te weten dat je ergens niet alleen in bent: Je bent niet de enige die last heeft van onzekerheden, van twijfels, van angsten en van tranen.

Er zijn ook dingen die ik niet deel, en dingen waar ik over twijfel of ik ze wil delen.. Vaak kom ik er achter dat de enige reden dat ik het niet deel schaamte is. Schaamte en ‘wat zullen de mensen wel niet denken?’ wat ook onder schaamte valt denk ik.
En dan denk ik; is het nodig? Is het nodig dat ik dit deel? En dan weet ik het niet meer.
En dan is de gedachte van ‘ergens is iemand die het waarschijnlijk fijn vind dit te lezen, iemand die dan kan denken ‘ik ben niet alleen”, die gedachte is dan ver weg.

Ik ben natuurlijk aan niemand verplicht om iets te delen. En sommige dingen zal ik niet delen omdat het te pijnlijk is om te delen, omdat het nog te dicht bij is. Maar sommige dingen zou ik best wél kunnen delen.
Zoals ook ongeveer in dat boek van Brene Brown staat, kan schaamte niet tegen delen. Als je het uitspreekt en je merkt dat niemand reageert met  ‘je ben een freak ga dood’ dan voel je dat het oké is, de schaamte neemt af, gaat weg. Het is oke.

O man ik ben weer lekker gewoon m’n gedachten aan het typen hoor. Ik hoop dat er nog een beetje en te volgen lijn in zit voor jullie.

Ik ben bezig met een project over schaamte. Ik wil eigenlijk een beetje PostSecret-achtig een site hebben met dingen waar mensen zich voor schamen en vervolgens dat je kunt aangeven dat je zoiets óók hebt, of óók mee hebt gemaakt. Hoe fijn zou het zijn om te weten dat je niet de enige bent die bang is voor de teletubbies? (sorry maar die dudes zijn gewoon fucking freaky) Of dat je niet de enige bent die met een lampje aan slaapt ‘s nachts?

Zouden jullie dingen waar je je voor schaamt (anoniem) durven delen?
En wat vinden jullie van het online delen van persoonlijke shit?
(ik had het er laatst nog met Lisa over dat ik het meestal irritant vind als blogs eindigen met vragen maar goed ik ben gewoon erg benieuwd)

9 Comments

  1. anouk 21 November 2015

    Het is ‘grappig’ want ik denk dat ik ook heel veel persoonlijke dingen heel snel deel maar wanneer ik ze niet deel is dat inderdaad door schaamte. Niet bijv een domme gebeurtenis of blunder maar meer omdat ik bang ben dat mijn gedachten dan gewoon te bizar voor woorden zijn dat ik het labeltje ‘gestoord’ opgeplakt krijg? Anoniem zal ik ze wel durven delen.
    Ik ben heel benieuwd naar je project!

    Reply
  2. Karlijn 21 November 2015

    Van veel persoonlijke dingen vind ik niet erg om online te zetten, maar ik heb meestal totaal niet de behoefte om het aan mensen in real life te vertellen. In het normale leven hou ik best veel voor mezelf en ik weet uit ervaring hoe het is om via internet dingen over een persoon te moeten horen die je zelf nog niet weet (en dan niet ‘gisteren ging ik naar een feestje’ maar echt persoonlijke shit) dus neuh, dan hou ik die persoonlijke dingen toch maar voor mezelf. Maar anoniem is wel een ander verhaal, dat zou ik misschien nog wel overwegen. Ben in ieder geval benieuwd naar je project!

    Reply
  3. wevierenhettoch 21 November 2015

    Mijn familie vindt het ook altijd ‘heftig’ of ‘gek’ dat ik zoveel online deel. En inderdaad, dan ga je twijfelen of het raar is of vraag je je überhaupt af waarom je het doet. Ik zie mijn blog als mijn stukje internet en ik schrijf daar in eerste instantie voor mijzelf, in de hoop dat iemand zich herkent in mijn verhalen en vooral dat ik dus hoor dat mensen het dus ook hebben en ik niet alleen ben. Ik vind het fijn als mensen eigenlijk ‘alles’ van me weten, juist als het niet goed gaat. Scheelt juist een hoop ongemakkelijkheid en doen alsof. En schamen voor iets ? Beter van niet, alles maakt je tot wie je bent en ik ben blij met wie ik ben. En ik ben 29 en ik slaap ELKE nacht met mijn teddybeer. En hij heet Bibi, om het nog genanter te maken ;) deze week schrijf ik een betoog over hem op mijn blog. oke doei!

    Reply
  4. An Broersma 22 November 2015

    Ik vind het juist heel bijzonder dat je jezelf zo laat zien . Je voelt heel origineel en sterk aan . Zo jong nog en al zo bewust en doordacht in het leven staan ..Petje af voor je. Je zet geen groot ego op,geen maskers, Je durft je te laten zien ,dat is juist STERK..

    Reply
  5. Puck 22 November 2015

    Ik heb het op mijn blog ook gehad over mijn depressie, terwijl in het echt er op dat moment nog bijna niemand van wist. Sommigen lazen het toen, anderen niet. Ach, ik deel waar ik me goed bij voel en wat anderen daar mee willen doen moeten ze zelf weten. Ik denk dat de wereld een stuk fijner wordt als iedereen gewoon lekker doet wat goed voelt en anderen in zijn waarde laat. En als iemand anders iets uiteindelijk tegen je gaat gebruiken dan zegt dat meer over hem/haar dan over mij…

    Reply
  6. Sjors 23 November 2015

    Ik ben geen (makkelijke) deler en het idee dat familie of vrienden bepaalde dingen zouden lezen, zorgt ervoor dat ik ze niet onder mijn eigen naam op het internet zou plaatsen. Toen ik een tijdje zelf een blog had, werd het wel steeds makkelijker om over bepaalde dingen te schrijven, maar dat was deels omdat ik wist dat mijn familie of vrienden niet wisten dat ik daar schreef. Uiteindelijk was het vooral een berg negativiteit en heb ik het maar gewoon allemaal verwijderd. Anoniem delen of delen met mensen die ik niet ken is voor mij veel makkelijker dan met mensen die ik wel ken. Erg handig is dat niet, want ik denk dat het juist goed is om te delen en als je het (redelijk) makkelijk kunt, zoals jij, dan zou ik dat zeker doen. Bovendien lees ik hier volgens mij altijd alleen maar positieve reacties op wat je deelt, dus dat bewijst ook maar dat er niets is om je voor te schamen. Uiteraard is dat makkelijker gezegd dan gedaan, dus ik denk dat je best trots mag zijn op het feit dat je zo open durft te zijn :) Overigens vind ik ook dat je best geheimen mag hebben en dat je bepaalde dingen alleen met een beperkt aantal mensen deelt lijkt me ook helemaal prima. Maar goed, sommige geheimen snakken er wel naar om vrij gelaten te worden en het is fijn als dat dan anoniem kan.

    Reply
  7. Lisa 29 November 2015

    Ik vind het heel cool dat je zoveel dingen online deelt, ik zou het zelf echt niet durven. Vind het ook erg belangrijk dat het wordt gedaan. Ik durf niet eens het woordje ‘ongesteld’ op mijn blog te typen haha, terwijl ik in het echt heel anders ben. Het slaat nergens op maar de gedachte dat het misschien voor altijd te vinden is, trek ik niet zo goed. Het is voor mij nog erger geworden nu ik voor de klas sta trouwens.
    Dat van die nieuwe site klinkt spannend! Ik zou anoniem wel dingen durven delen waar ik me voor schaam. Niet-anoniem alleen dingen waar ik me maar een klein beetje voor schaam :’)

    Reply
  8. […] facebook gedaan om geheimen en schaamtes te verzamelen, en dat ga ik hier ook nog maar even doen. Want weten jullie nog dat ik het laatst over een schaamte-project had? Nouja ik wil toch wel echt proberen of ik daar iets van kan maken. Maar dan heb ik wel dingen […]

    Reply
  9. […] over mijn band en geschiedenis met eten en mijn lichaam. Ik dacht er overna terwijl ik schreef over persoonlijke dingen delen. En bedacht me toen; als ik er ook maar 1 iemand mee kan helpen is dat het me waard. Dus bij deze. […]

    Reply

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *