Afgelopen tijd was heftig. Het was druk, ik moest werken, veel repeteren, was veel niet thuis. Ik schreef veel en kreeg toen minder zin in schrijven. Het gaat goed en daarom juist wat minder goed. Ik ben veel aan het nadenken en dat maakt moe. En uit moeheid komt angst, eenzaamheid en onzekerheid naar voren. Het is goed, dat ik het moeilijk heb, wat dat betekent meestal dat er iets te veranderen staat. Dat ik iets eindelijk zo vervelend vind dat ik het veranderen wil. Maar makkelijk is het niet.
Ik deed leuke dingen; bezocht mijn oma, was nóg een weekendje in het Oosten, bezocht 6 musea (waarvan 3 in m’n Hetty) en een vriendin, ik trad op, ik at lekkere taartjes en had wat te vieren. Ik schreef geen blogs, oepppps, ik merkte dat ik daar even geen zin in had. Nu nog steeds niet zo.
Ik heb deze ochtend geen zin in schrijven, ik heb zin om m’n handen om een stomend kopje vol zwarte koffie te sluiten en Gilmore Girls te kijken.
Ik heb zin om af en toe naar buiten te staren en me dan van m’n stoel te hijsen en warme havermout te maken met een appeltje. En die op te eten terwijl ik nog meer Gilmore Girls kijk.
Ik heb zin om muziek te schrijven maar mijn hoofd zit wat te vol en mijn lijf is te moe.
Ik heb zin in zo want dan ga ik naar de Hortus Botanicus.
Ik heb zin in vanavond want dan heb ik met een van m’n liefste vriendinnen afgesproken.
Ik heb zin in morgen want dan heb ik de hele dag niks te doen en ‘s avonds repetitie.
Ken je dat, dat je je soms afvraagt of je juist strenger of liever voor jezelf moet zijn?
En dat je over zo veel dingen twijfelt dat je in de gedachtenstroom in je hoofd geen enkel antwoord, soms zelfs geen enkele volzin, meer kunt vinden?
Ik ga mijn koffie inschenken en Gilmore Girls kijken en staren naar buiten en havermout eten en me dan warm aankleden en de koude maar mooie wereld in.
Ja, ik herken dit wel. Dingen zijn soms zo lastig zonder dat er écht iets aan de hand is. Tenminste, dat is bij mij vaak het geval. Lief voor mezelf zijn is wat ik steeds meer probeer, aangezien streng zijn heeft bewezen averechts te werken. Succes met alles! En trouwens, hoe was je optreden in de Kargadoor? Ik was echt graag komen kijken maar ik kon uiteindelijk toch niet, heel jammer. Maar misschien een volgende keer. Hoop in ieder geval dat je genoten hebt van dat optreden! De Kargadoor is echt een heel mooi plekje vind ik zelf altijd.
Fijn berichtje! Soms moet je wel eens wat strenger voor jezelf zijn, maar niet te vaak!
Heel erg herkenbaar. Ik loop sinds onze verhuizing begin augustus rond met dat gevoel. Wil veel maar mijn energie wil niet waardoor ik niet verder kom dan het rondje bank – keuken – bank – keuken – bed. Ik heb me er maar aan over gegeven en het duurt lang, veel te lang. Maar lief zijn voor jezelf is het belangrijkste. Push jezelf maar niet te hard, geef jezelf ook ruimte om even stil te staan en rustig aan te doen. Het kán allemaal nu maar dat betekent niet dat het ook allemaal nu móet.
wat een fijn stukje om te lezen. erg vervelend voor je wel dat het even moeilijk is — hopelijk gaat alles snel beter. nu maar gewoon lekker genieten van gilmore girls en stomende koffie.
Prachtig geschreven Fleur, je verwoord het zo mooi ook al is niet alles even fijn. Ik snap wat je bedoelt, dat je soms niet weet of je juist strenger of liever moet zijn. Althans, ik denk dat ik het nu snap. Want ik ga er eigenlijk altijd vanuit dat ik strenger moet zijn op mezelf en maar moet blijven verbeteren en iets doen aan die negatieve gedachten of het piekeren bijvoorbeeld, maar misschien moet ik gewoon eens lief zijn en denken SANNE het is allemaal niet zo erg. Want ik denk dat het toch ook wel goed is om er mee bezig te zijn, alleen niet te veel dan en niet te streng, maar door er wel over na te denken ben ik er wel mee bezig en weet ik dat het anders moet. Maar ik vind mezelf gewoon een loser als ik er niks aan verander maar op zich is het juist goed dat ik weet dat ik er iets aan moet doen om mezelf gelukkiger te maken. Pfoe wat een onsamenhangend dubbelop verhaal.
Ik werd net echt super blij van je reactie trouwens, haha. Je bent zo grappig.
LIEFS
Mooie tekst. Ik geloof in wat je zegt, dat het moeilijk hebben gepaard gaat met verandering. Spannend en vervelend tegelijk, want je weet dat het dan waarschijnlijk beter gaat worden. En je kan net zo lang lief zijn tegen jezelf tot dat het je tegen gaat staan en je er ellendig van wordt, dan weet je dat je strenger moet worden en weer in beweging moet komen. Tot die tijd is die bank en koffie en Gilmore Girls een prima plan.
Bedankt voor je fijne berichtje:) mooie woorden, dankjewel!
[…] te maken. Ik ben moe, ik voelde me gewoon heel fijn, soms wat down, soms wat opgefokt.. Maar zoals ik laatst schreef zijn moeilijke tijden ook júíst tijden van vooruitgang, dus het is oké, we zien wel waar we […]