Soms lijkt het wel of op sommige gebouwen een vloek heerst; elke winkel die zich er vestigt overleeft het niet. Bij ons in de buurt is ook zo’n gebouw. Toen Tom in zijn nieuwe huis ging wonen, toen we elkaar nog niet zo lang kenden, zat er een pizzeria, of een turks zaakje, ik weet het niet meer zo goed. Wanneer weet ik (ook) niet meer, maar op een gegeven moment waren ze weg.
De grote ramen lieten een lege ruimte zien, en een briefje met ‘te huur’.

Er volgde een turks zaakje (of een pizzeria? of was het in eerste instantie en grill-room? Dat zou ook kunnen) en het leek goed te gaan. De scooters met koffers achterop, reden af en aan, en stonden midden op de stoep. In de weg. Maar opeens was het weer leeg. Weer die lege ruimte met een wit briefje dat ‘te huur’ zei.

Langere tijd stond het leeg tot ik, in mijn regelmatige wandeling van het station naar huis, zag dat er mensen aan het verbouwen waren; een Grieks restaurantje moest het worden. Druk bezig in oude kleren, met witte verf en boormachines. Het zag er mooi uit toen het af was. Het ziet er nog steeds mooi uit. Maar het ziet er ook leeg uit. Er zitten vrijwel nooit mensen. Het bord met prijzen werd al aan de andere kant van de weg gezet, alsof ze wilden zeggen; wij zitten hier hoor! Fiets ons alsjeblieft niet voorbij! En nu hangt er een briefje, (nog) niet met ‘te huur’, maar met ‘studentenkorting’; 1 maaltijd, met 1 glas frisdrank. Maar binnen zie ik nooit studenten zitten.

Ik vraag me af hoe lang het duurt voor de grote ramen weer een lege ruimte laten zien. Er móet wel een vloek zijn. Of het is gewoon de locatie. Al zou je denken dat een restaurantje op 5 meter afstand van een coffeeshop wel goed zou moeten draaien.. misschien moet ik er een restaurantje beginnen, met chips en chocolade en zelfgemaakte (vegan) taartjes en cakejes. Een bio, vegan, vreetkickcafé.

Ik doe mijn computer dicht en ga maar eens (in mijn eentje) wandelen.
Liefs, Fleur

Hier links ziet u, als u goed kijkt, een opvallende kuil in het landschap. Links onder, nog nét op de foto.
Vandaag wil ik u graag vertellen dat er op 13 mei 1943, midden in de storm die de Tweede Wereld oorlog genoemd wordt, hier een vliegtuig neerstortte. De piloot, een Duitse jongen die van zijn ouders de naam Gustav Fällt had gekregen, overleefde de val maar verdween enkele dagen later uit het ziekenhuis en werd nooit meer gevonden.

Verder ziet u op de foto hierboven een belangrijk moment in de geschiedenis; het sluiten van de vrede van Utrecht door Dhr. Katt en Dhr. Hofland. Een memorabel moment wat minuten later uitbundig gevierd werd met het drinken van bier en het beoefenen van radslagen. Of was dat daar voor?

Helaas ben ik niet aangenomen bij de Lush. Echt jammer, want ik vond het super leuk om in de winkel te werken! Ik ben natuurlijk heel lang heel erg moe geweest, en moet hier nog steeds altijd op letten, maar toen ik thuis kwam van die drukke middag in die drukke winkel (het was een zaterdag, en dan ook nog eens die voor moederdag, dan weet je ‘t wel)(hoop ik) was ik helemaal niet moe. Ik ben niet heel erg teleurgesteld omdat ik ook wel verwacht had dat ik gewoon niet de meest geschikte was van de mensen die meededen, maar goed, het is wel jammer.
Ik mocht nog wel iets uitzoeken, en koos voor een van hun shampoos. Ik zal er binnenkort eens een foto van maken want het is heel anders dan gewone shampoo. Zelf heb ik het nog nooit geprobeerd, maar morgen ga ik m’n haar weer wassen. Heerlijk hè, zo’n geluksmomentje om naar uit te kunnen kijken. *zucht en kijkt dromerig uit het raam met een weeïge glimlach*

Tijd voor een songtekst.

We locked ourselves in a room
turned off all the lights
made sure we were hidden
from the ones outside

All of them went mad
You shouldn’t go you’ll end up dead

I’d die if it would save you
risk all that I have
keep you in my arms, I’ll hold you
Love will overcome death

I give you a little to eat
now the food is gone
I promise you love is enough
for us to live on

All of them went mad
You shouldn’t go you’ll end up dead

I’d die if it would save you
risk all that I have
keep you in my arms, I’ll hold you
Love will overcome,
our love will overcome

Come here in my arms my love
rest your head against mine
It’s okay, I’m not crying
You’re just tired, you’re not dying

I’d die if it would save you
risk all that I have
keep you in my arms, I’ll hold you
Love will overcome,
our love will overcome
Love will overcome death

Zaterdag is m’n afstudeerconcert, en dat is erg spannend, en m’n oog trekt, en dat is erg irritant.
Vanavond maar vroeg slapen. Gelukkig is het fijn weer met zon en een blauwe lucht met af en toe wat wolkjes als watjes in de lucht.

Liefs,
Fleur