Dag hallo. Maak je klaar voor een mega lang verhaal want hier is mijn 2015 to do mega alles update. Ik beloof niet te sentimenteel te worden.
De dom in mist gehuld op de eerste dag van het nieuwe jaar. Een jaar waarin in liefde kwijtraakte en vond. Waarin heel wat gebeurde. Een jaar met hoge bergen diepe dalen, donkere woeste zeeën die tegelijk angstaanjagend als angstaanjagend mooi waren. Een jaar van 2015 to do’s. Van actiever bloggen (of nouja, dat was het idee :’)). Van een jaar vegan zijn. Van van alles eigenlijk.
Ik was vanochtend in gedachten verzonken. Nouja, terwijl ik schoonmaakte, broodpudding met aardbeien en kokosmelk maakte, en mijn eigen havermout op at. En ik was aan het nadenken over Tender is the Night; een boek van F. Scott Fitzgerald dat ik volgens mijn 2015 to do deze maand uit zou moeten lezen. Ik houd van lezen, heel erg, maar ineens las ik niet meer zo veel. Had ik geen zin meer om te lezen. En ik bedacht me dat het wel eens door dit boek kon komen. ‘Maar kom op, het is Fitzgerald! Dit moet ik lezen!’ dacht ik. En toen dacht ik. Fuck it. Ik ga Hunger Games lezen en Scotty kan de tering krijgen. Nouja, niet écht natuurlijk want het lijkt me een hele vriendelijke man, maar soms moet je scheldwoorden toevoegen en je vuist in de lucht steken en dan is alles weer beter.
Op het moment zit ik bij een van mijn liefste vriendinnen deze blog te typen (de foto is ook van haar muur, klein makibeertje is het)(die vriendin). “Ik moet dan wel hardlopen”, zei ze toen we afspraken maar ik moest toch nog wat dingen doen dus dat kwam eigenlijk wel goed uit.
Afgelopen tijd ging een beetje verder op de vorige afgelopen tijd. Veel denken, twijfelen. Er waren dagen waarop het best wel slecht ging. Maar ik had ook dagen waarop mijn hoofd overvloeide met plezier, enthousiasme, ideeën. Dagen waarop ik dacht: ik vind het wel eng maar ik heb zo veel zin om dit te gaan doen! Om íets te gaan doen! Het kan fout gaan maar dan gaat het dat maar.
De oplettende lezer had misschien al iets door. Er was ineens een jongen die vaker terug kwam op foto’s in mijn blogs, op mijn instagram, een jongen waar ik het af en toe over had. Misschien dacht je, net als ik lange tijd dacht, ‘ach, dat zijn gewoon vrienden.’ Maar dan zat je, net zoals ik dat zat, fout.
Jullie reacties op mijn vorige verhaal over m’n singer-songwriterschap waren zo lief dat ik een deel 2 wel aandurf. Dus bij deze. Over wat ik er van vond om op een conservatorium te zitten en wat je daar allemaal doet.
Oh man, wat een drukke weken. Afgelopen twee weken moest ik heel veel werken. Gelukkig heb ik ook andere dingen gedaan, maar een drukke afgelopen tijd dus.