Omgomg oeeeeeeps! Excuus, slome drollie hier. Druk weekend. HA of nouja helemaal niet eigenlijk. Ik had m’n laptop weer eens niet bij me. En had veel te veel zin om in de zon te zitten. En toen kwam het leven in de weg staan (ok dat is in het Engels zo veel beter). MAAR NU BEN IK ER HOIIIIIII.

Maandag
Had ik met Willemijn afgesproken. Die woont in Arnhem, altijd een leuke stad om te zijn. We dronken buiten koffie en toen het ging regenen binnen nog maar een kopje thee. Heel veel fijne gesprekken en heel veel lachen. We aten tortilla soep, yum (van het kookboek Thug Kitchen), en ik was zoals altijd een beetje jaloers op haar 4 super lieve mooie katten. ooit. OOIT.

Dinsdag
Moest ik werken. ‘s Avonds zouden Stef en ik naar een voorstelling in Amsterdam waar hij 2 composities voor geschreven heeft, maar iemand (ik noem geen namen maar ik was het in ieder geval niet) dacht dat het 20.30 begon, terwijl dat 20.00 was. Dus bleven we maar in Utrecht. We wandelden langs de singel, waar we een ijsje haalden (bloedsinaasappel en bosbes omg zo lekker) en eindigden bij Het Muzieklokaal waar we biertjes dronken en ineens een soort Afrikaanse muzieksessie bijwoonden. Heel tof. Dit was zo’n avond, zo’n niet-geplande niet te plannen wonderlijke avonturen avond.

Het interieur van Het Muzieklokaal is ook al mega fucking hipstercool

Woensdag
Had ik na werk eigenlijk pottenbakken (vanaf nu op woensdag en wekelijks ipv om de week!!!!!!!!!!!) maar gingen we naar de voorstelling omdat het toch wel zonde is dat te missen. Het was, bijzonder. Stefs muziek over de speakers was wel erg tof om te horen en ‘t was een fijne avond.

Donderdag
Hadden we One Trick Pony repetitie en gingen we daarna door naar Enschede. Omdat we daar een optreden hadden in het Vestzaktheater. Ik was mega zenuwachtig van tevoren maar het was zoooooooooo leuk. Echt mega fijn. Het voelde als een thuiswedstrijd en kan heel verlegen-trots vertellen dat ik sowieso 4 mensen aan het huilen gemaakt heb (tranen, daar gaat het mij om ;-)). Het was echt een heel erg fijn optreden. Fijne sfeer, fijne mensen (waaronder twee van m’n liefste vriendinnen en de ouders van Stef, zo lief dat die er waren) en natuurlijk Stef zelf. Die het ook mega goed deed, fucking kanjer is het ook.

Vrijdag
Had ik een kater. Gelukkig had ik ook een poes: we sliepen in mijn vorige huis en daar woont dus ook onze gezamenlijke kat Effie nog! OMG dat beest is zo’n drol. Luf it. We liepen een rondje door Enschede en gingen toen maar terug naar Utrecht.

Zaterdag
Moest ik werken. De hele week geen pottenbakken. Mega jammer! Maar goed. Deze week weer. ‘s Avonds chillde ik met Stef.

Om jullie vermoeden dat ik eigenlijk een extreem laks en lui persoon ben te bevestigen; als je goed kijkt zie je mega lange zwarte beenharen. Dat klopt. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik uit principes mijn benen niet scheer, maar eigenlijk vind ik het er mega vies uitzien maar ben ik gewoon echt te lui. Erg jammer dat ze dan ZWART WORDEN EN MEGA PRIKKELIG. Wie heeft dát nou weer bedacht. Nou goed, tmy voor de dinsdagavond denk ik maar weer.

Zondag
Ging ik in mijn eentje yolo de stad in. Ik had één voornemen; in mijn Hetty een piercing laten zetten. Ik speelde namelijk al twee weken met het idee van een nieuwe oorpiercing. En eigenlijk wilde ik het samen met iemand laten doen maar ik dacht; fuck ittttt ik ga het in m’n eentje doen. Dood eng vond ik het, alleen al het de winkel binnenstappen en zo normaal mogelijk te doen, en toen ook nog dat er zo’n gast (mega vriendelijke gast trouwens) met zo’n naald op me af komt terwijl ik denk: ik wil wel écht zo’n piercing toch? Hm staat het wel mooi? Hij gaat vast ontsteken en dan krijg ik bloemkooloren en een life-time abonnement op pus. Ok het deed ook wel pijn, tering, ik had nog nooit een piercing met ‘n naald laten zetten (m’n neuspiercing en alle helix-piercings die ik ooit had en heb zijn geschoten). Dat doet wel beduidend meer pijn. En je hoort dat kraakbeen ook echt kraken. En je voelt zo die naald eerst je oor ín gaan en er dan ook weer uit poppen. Maar goed, misschien moet ik me ook gewoon niet zo aanstellen. In ieder geval ben ik er VET BLIJ MEE en heb ik nu al zin om een gouden knopje te kopen. Al moest ik wel minstens 12 weken wachten van piercer Tom. ‘s Middags zaten Stef en ik in z’n tuin, hij te leren (autotheorie) en ik te lezen (Rising Strong van Brene Brown, want ja, ik ben zo’n iemand). In de zon. DAT WEER. ZO WARM. ZO MOOI. MEGOTJE. Ik wachtte tot Stef m’n nieuwe piercing zou zien maar dan had ik een eeuw kunnen wachten. Niemand ziet het sowieso want hij is echt mega klein en subtiel :’) maar ok.

De awkward selfie die ik heel snel maakte toen ik in de Bagels en Beans op m’n soja latoya wachtte en eigenlijk alleen maakte om naar m’n zussen en vriendinnen te sturen, maar goed, ik moet toch iets laten zien he, lekker zonder mascara want HALLO HET WAS ZONDAG. Dat ik überhaupt nog een broek droeg.

Nou dit was weer mijn spreekbeurt. Man ik had ook echt maar 1 foto gemaakt, oeps, dus toen nog maar snel nog eentje van de magnoliaboom in bloei en 1000 andere foto’s in het hofje van Stef. OKE GROETJES!
Komende to do ga ik écht weer op tijd posten oke? OKE.

BONUSPOES