Recept: Stokbrood met ‘ei’ (oftewel: het beste katervoedsel everrr)

Niet dat ik ooit een kater heb hoor, mam. Maar gewoon, voor die mensen die wel eens af en toe wat te veel drinken.

Ooit introduceerde Rosa mij tot het perfecte katervoedsel: een stokbroodje met veel mayo en gebakken ei. Erg lekker, maar ja niet vegan, gelukkig is het makkelijk te veganiseren!
Je hebt er wel besan -oftewel kikkererwtenmeel- voor nodig, en je moet íets meer moeite doen dan normaal. (Maar aan de andere kant: nooit meer stukjes schaal in je eten!)

Wat heb je nodig voor 2 – 3 personen
Voor het ei:
– 2 cups besan
– 1-2 tl kerrie of kurkuma
– 1-2 el mosterd, de meeste soorten mosterd zijn veganistisch
– Water

Verder:
– 1 (afbak) stokbrood, er zijn genoeg vegan afbak stokbroodjes in de supermarkt. Bijv. van Easy Bakery.
– Veganaise; veganistische mayo, verschillende supermarkten hebben tegenwoordig wel veganaise in hun schappen staan. Het is ook super makkelijk zelf te maken, ik zal binnenkort een receptje posten.

Eventueel:
– Ketchup, sambal en/of curry
– Zwart zout (ofwel: kala namak) schijnt een beetje naar zwavel te smaken en geeft het daarom nog wat meer een ei-smaak. Ik heb nog geen zwart zout kunnen vinden dus weet niet of het echt zo is.
– Edelgist erdoor kan nooit kwaad.
– Sla, komkommer, een augurkje of wat tomaatjes zijn ook erg lekker op dit stokbroodje met ei!

Bereiding
Verwarm de oven voor en maak het stokbroodje klaar zoals op de verpakking.
Doe de besan in een kom, voeg er water bij: het beslag moet ongeveer even dun zijn als pannenkoekenbeslag. Roer goed, let op klontjes. Roer de kerrie/kurkuma en de mosterd er door. Peper en zout naar smaak.
Verhit olie in een pan (anti aanbak is erg fijn hier), als het heet is giet of schep je er wat mengsel in. Wil je een dun eitje; doe dan niet zo veel beslag in je pan. Liever dik? Doe er meer in.
Let op: hoe dikker hoe langer het duurt, leg dan het liefst een deksel op de pan zodat je ei van binnen ook goed gaar wordt. Bak op laag tot middelhoog vuur.

Snijd je stokbrood open en besmeer met zo veel veganaise als je wilt (en eventuele andere sauzen). Leg je ei’tje er op en snijd je stokbrood in stukken. Goddelijk met een kopje koffie en een glasje verse jus.

Waarom ik geen ei eet lees je hier of op Waardeloze Haantjes.

NIEUW EN SHINY: Omni voor Vegan (ik bied later mijn excuses aan voor deze slechte woordgrap) – Avond

Hoewel ik eerst dacht dat veganistisch eten suuper moeilijk is -steeds de verpakkingen lezen en níks kunnen eten!!- bleek dat achteraf reuze mee te vallen. Maar ik kan me dus voorstellen dat als je, als vegetariër of omnivoor, een veganist op bezoek krijgt, je denkt: wat de fuck moet ik kopen dan, sla en wortels?

Aangezien de meeste vegans dit misschien gewend zijn zullen ze vast zelf wat mee nemen, of dat in ieder geval voorstellen, maar met deze recepten en tips hoeft dat niet meer! Dat is het idee althans. Een soort van nieuwe rubriek die Omni voor Vegan heet (sorry maar slechte woordgrappen.. ik kan ze gewoon niet laten, lees er maar om heen).

Oja en deze rubriek (voelt zo fancy om te zeggen) is natuurlijk ook gewoon voor vegans. Het worden makkelijke recepten, tips of producten waarvan het handig is om te weten; wajo dit is gewoon vegan! Zoals oreo koekjes. (Of had ik dat al eens gezegd?)
Het label zal OVV worden, en in de titel zal ik er bij zetten of het avondeten, lunch, ontbijt of weet ik veel wat is.

Voor vandaag een super simpele pasta die ik zelf super lekker vind.

Simpele pasta met knoflook, citroen en rode peper

Handig om te weten is dat de meeste gedroogde pasta’s gewoon vegan zijn. Zeker de volkoren pasta’s, daarvan ben ik ze nog nooit met ei tegen gekomen. Check dit wel eerst even! Als je er pesto bij wilt: in de meeste kant en klare pesto’s zit kaas (gran padano). De “puur en eerlijk” pesto van de Appie is als het goed is vegan.
Oja, en er staat wel “wijn is altijd goed” maar veel alcoholische dranken worden geklaard met dierlijke producten. Check of je wijn vegan is via bijvoorbeeld deze site, of deze site (Barnivore heeft ook veel bier, en andere alcoholische merken er op staan).

Wat heb je nodig voor 2 tot 3 personen:
– Pasta (zelf eet ik dit het liefste met spaghetti)
– 2 tenen knoflook (of meer!), fijngesneden
– 1 rode peper (of een halve) zonder pitjes, fijngesneden
– 1 citroen (voor het sap)
– 1 zakje groene blaadjes, bijv. rucola, veldsla, snijbiet
– 1 bakje Cherry tomaatjes, gehalveerd
– Olie (extra virgin olijf olie is hierbij lekker)

Eventueel:
– Een ui, gesnipperd
– Zwarte olijven, gehalveerd of in ringen
– Pijnboompitten (geroosterd nóg lekkerder)
– Een scheutje soja- of rijstroom, of wat lepels pesto (Probeer het de eerste keer sowieso eens zonder een van deze opties. Mocht je dan echt een sausje ofzo missen, kun je een van deze 3 opties proberen)

Bereiding
Kook de pasta. Snijd intussen de knoflook en de peper fijn. Als de pasta bijna klaas is fruit dan de knoflook tot deze lekker ruikt en zacht is, wil je er een ui bij fruit die dan mee. Voeg dan de peper bij en bak even mee. Giet de pasta af en doe weer terug in de pan. Roer de knoflook en peper door de pasta. Doe hier ook de cherrytomaatjes bij, het sap van een halve citroen en wat olie. Proef en voeg naar smaak peper, zout en meer citroen toe.
Schep op en mix op je bord een handje groen er doorheen.

Makkelijk genoeg toch? Oke joee!

Recept: groene smoothie

Niet dat je hier echt een recept voor nodig hebt. Bij smoothies moet je gewoon alles bij elkaar gooien waarvan je denkt dat het lekker is. Maar toch. Ik had zin om wat te tekenen/posten.
Mocht je een grote blender hebben zou ik het recept gewoon verdubbelen; dan weet je zeker dat je het tot de lunch haalt. ;-) Dit was alles wat er in onze blender paste.

Als je de aardbeien en/of de bananen in hebt gevroren is de smoothie lekker dik en koud! Ik had diepvries-aardbeien. Yum. Maar gewoon is ook lekker hoor, en voor in de winter wat fijner, anders is het al helemaal zo koud. En zoals ik al zei; voeg gewoon meer of minder toe, of doe er een (halve/hele) avocado bij in plaats van (een) banaan. Of doe er nog wat nootjes of havermout doorheen om de smoothie meer vullend te maken. (Of wat verse munt of basilicum! Zo lekker!)

Als je er geen spirulina in doet wordt ‘ie waarschijnlijk iets lichter groen dan die van mij. Maar ja, ik zeg altijd maar, groen is groen. (Is het je wel eens opgevallen dat mensen dat helemaal nooit altijd zeggen? Ik vind het echt fantastisch om op te letten. Ik ken 1 iemand die zó vaak “ik zeg altijd maar” zeg, dat “ik zeg altijd maar” het enige is wat ze écht altijd zegt. Hilarisch.)

Okee, groentjes! Groetjes bedoel ik! HAaaaaaa grappig.

Weekend recepten

Zoals ik al eerder geschreven heb (geloof ik?) vind ik het heerlijk om kookboeken te lezen en alle recepten die me a) lekker lijken b) niet te moeilijk zijn en c) makkelijk te verkrijgen ingrediënten hebben, op te schrijven in een boekje. Zodat als ik wil bepalen wat ik ga eten ik niet een boek van 200 tot 800 bladzijdes door hoef te spitten.
Maar soms, net op het moment dat je denkt ‘dit wil ik vanavond eten!’ Kom je erachter dat je dan eigenlijk gisteren al die cashewnoten had moeten laten weken.
Vandaar dat ik soms vooruit plan (althans; ik probéér vooruit te plannen); wat gaan we deze week eten?

Maandag is voor mij de start van een nieuwe week, dus geen beter moment om te bedenken wat je wilt gaan eten komende week dan het weekend!

Geglazuurde sesam-bloemkool “vleugeltjes” 

Via Cupcakes and Kalechips.

Ohhh klinkt lekker. En is ook nog eens niet moeilijk! Misschien met wat rijst en geroerbakte chinese groentes (pak soi, bok choy etc).

Portobelloburgers met cashewkaas

Via This Rawsome Vegan Life.

Portobelloburgers staan al een tijd lang hoog boven aan mijn maak-lijstje. Het komt er steeds niet van omdat.. het me veel werkt lijkt? Maar als ik dit recept zie valt dat reuze mee. Dit specifieke recept vergt wat meer tijd omdat je er zelf cashew-kaas bij maakt (al hoeft dat natuurlijk niet).

Overigens staat in dit recept dat de portobello’s 3 uur in de oven moeten; in Veganomicon staat een soortgelijk recept waar ze de porto’s maar 20 minuten op 200 graden de oven in doen. Als ik dit recept zou maken zou ik de Veganomicon manier gebruiken om ze garen.

Ik zou het met een frisse salade ernaast eten (kun je gelijk de groentes die nog over zijn van je burger in die salade opmaken!)

Pompoensoep met appel

Via Plantaardigheidjes.

Pompoen is zo lekker. Ik eet het niet zo vaak omdat het niet altijd even goedkoop is. Maar als ik het niet erg verkeerd heb begint het seizoen nu een beetje te beginnen. Pompoen en appel? Klinkt super lekker! Ook zag ik dat er rode linzen in zitten; handig want die hebben we toch nog, en mocht de appel je afschrikken kun je die makkelijk weglaten. Pompoensoep is an sich al goddelijk.

Volgens mij  moet je hier gewoon een dikke bak van vol eten met misschien een broodje er naast om mee te dippen.

Tempeh Chimicurri
Via The Post Punk Kitchen.

De twee keren dat ik Chimichurri at reageerde mijn lichaam er nogal.. heftig op. Maar dit waren supermarkt pakjes. En ohhh het is wel zó lekker! En daarnaast is tempeh een van mijn beste vrienden.

Dus ik ga het gewoon nog eens proberen.

De tempeh moet ongeveer een uur marineren maar verder is het erg simpel en ben je er weinig tijd aan kwijt. Als je tijdens de marineer-tijd (1 uur ongeveer) gewoon lekker wat rijst en geroerbakte groentes maakt (weer die Chinese groentes waar ik het over had, of bijvoorbeeld sperzieboontjes of asperges zoals op de foto) ben je helemaal efficiënt bezig. Wat goed van je!!!

Oke ik heb te veel honger om nog meer dingen op te zoeken.
Fijn weekend nog!

Recept: Simpele ‘soort van zandkoekjes’

Gisteren was ik lui, moe en had ik zin in koekjes, maar ik had geen zin om naar de supermarkt te lopen of echt heel lang in de keuken te staan. “Vegan zandkoekjes” (op mijn mobiel opgezocht want mijn laptop lag te ver weg) bracht me op een recept van de VeganChallenge. 
We hadden echter geen chocolade(chips), en daar had ik ook geen zin in. Dus dan maar gewoon zo. 
Ik heb het recept een beetje omgebouwd omdat ik liever geen vega-margarine gebruik, en liever ook geen gewone suiker eet. Ik gebruikte wel gewoon bloem, omdat ik te lui was om havermout 3 seconden in de blender tot meel te maken.  Om het jullie gemakkelijk te maken heb ik beide recepten even opgeschreven. (ah, ik bedenk me nu wel dat ik het bakpoeder vergeten ben op te schrijven! Naja, word ook wel lekker zonder denk ik.)
Super simpel toch? Zoals ik hierboven zei: eigenlijk hoort er nog 3 tl bakpoeder bij. Oeps vergeten neer te zetten. Je kunt de kaneel en gember ook weglaten (ik vind dat gewoon super lekker!). Of voeg naar smaak iets anders toe zoals: 
– chocolade chips
– gehakte nootjes
– kokosrasp
– Citroenrasp/sap
– Kurkuma
– Kruidnagel
– etcetera

* Het water kun je vervangen door sojamelk of elke andere vloeistof die je er liever in hebt. (lekker, kwijlkoekjes)

* Het deeg moet ongeveer hetzelfde voelen als normaal zandkoekjesdeeg/appeltaartdeeg: is het wat te droog voeg dan nog wat water of kokosolie/margarine toe. Niet zoet genoeg? Suiker! Etc. (dus je moet tussendoor even proeven.. helaas)

*Nu waren ze koekjes heel subtiel zoet. Als je ze liever zoet(er) hebt kun je meer suiker toevoegen. Of bijv. de suiker weer vervangen door maple/agave/rijst/dadelsiroop. Whatever floats your boat.

Voor als je bovenstaande niet fijn vind lezen:


DE DEKEN HEEFT EEN ANDERE KLEUR. Oh nee ik kan gewoon niet bewerken. (Heeft iemand zin om me fotografie- en bewerkingsles te geven? Jeeeeej!)

ZO LEKKER ZIJN ZE.
Toen ze klaar waren dacht ik: YOLO en heb ik glazuur gemaakt. Dat is eigenlijk ook heel simpel:
Doe een kleeeein beetje water en/of citroensap in een kommetje (ik had zin in citroensmaak). Voeg daar een shitload poedersuiker aan toe (het moet vast ook wel gezonder kunnen maar ik had geen zin om moeite te doen). Hier voegde ik nog cayennepeper, kaneel, gember en kerrie aan toe. Dat klinkt misschien vreemd maar als je van kruidig en pittig houd is het erg lekker!
Vanavond speel ik in Nijmegen om 21:00! Gratis! Miranda en haar accordeon doen ook mee! Leeeuk.
Liefs, Fleur

(Kook)boek: De Vegarevolutie

Zoals ik laatst al schreef kocht ik afgelopen week twee kookboeken. Samen kostten ze, jawel, 70 euro. Gelukkig had ik nog 2 boekenbonnen. Maar dan nog. De Dikke Vegetariër kost VIJFTIG EURO. Het is dat er meer dan 2000 recepten in staan, ik van koken houd, en vind dat boeken je altijd meer opleveren dan je er aan uitgeeft en daarom altijd mogen. (Iets wat ik aan mijn kinderen hoop door te geven later. iPhone? Een iphone?!! HIER! Een BOEK!) Alsnog schaam ik me lichtelijk. Maar ja, het is nu al gebeurd.

Het andere boek had (als je meegerekend hebt) dus een redelijk normale prijs van 20 euro (of 19,95 ofzo). De Vegarevolutie van Lisa Steltenpool (die 1 jaar jonger is dan ik wat me altijd erg frustreert maar ik accepteer het maar) is half kookboek, half een ‘onmisbare gids voor veganistisch eten’.
Ik heb kook in de titel maar even tussen haakjes gezet aangezien het half kookboek, half boek is.

Vanaf hier gaat het dus over veganisme. Mocht je geen zin hebben om daar over te lezen zou ik nu afhaken.

Het boek begint met een uitleg van wat veganisme inhoud. Vervolgens legt het in verschillende hoofdstukken uit dat de Vegarevolutie bestaat uit 4 verschillende revoluties: de gezondheidsrevolutie, de dierenrevolutie, de milieurevolutie en de voedingsrevolutie. Als je veganistisch eet en leeft help je dus aan 4 revoluties tegelijk mee.

Even in het kort:
De gezondheidsrevolutie
Plantaardige voeding is over het algemeen veel beter voor je gezondheid dan niet-plantaardige voeding: “Door veganistisch te eten verklein je het risico op hart- en vaatziekten, diabetes type 2 en sommige soorten kanker. Je krijgt minder slechte cholesterol binnen en blijft makkelijker slank.”

 
Verklein de kans op hart- en vaatziekten! Eet veganistisch!!!

De dierenrevolutieHet spreekt voor zich dat je door veganistisch leven enorm veel dierenlevens spaart. Dieren die hun korte levens ook nog eens veel pijn te verduren krijgen.

 

De duurzaamheidsrevolutie
Hieronder vallen de milieu- en de voedingsrevolutie.
“Voor de productie van 1 kilo rundvlees is al 15.000 liter water nodig” (denk  aan al het water dat nodig is om onder andere de voeding voor dieren te produceren). Daarnaast stoot de vee-industrie gigantisch veel co2 uit, en “wordt er jaarlijks 3 miljoen hectare bos gekapt om de landbouwgrond voor vleesconsumptie aan te leggen.”
De schokkendste vind ik altijd nog dat je “voor het ‘produceren’ van 1 kilogram rundvlees, zeven keer zoveel oppervlakte nodig hebt als voor het verbouwen van het zelfde gewicht aan graan.” Lisa vervolgt met; “In een wereld waar 1 op de 8 mensen honger heeft, is het toch doodzonde om je eten eerst door een dier te laten gaan als je het ook direct zelf kunt opeten?”

 

Alle revoluties legt ze uitgebreid uit met behulp van cijfers. Ze geeft ook gelijk voedingswaarde-tabellen erbij zodat je kunt zien dat je al je voedingsstoffen uit planten kunt halen. Voor de enkele stoffen waarbij dit moeilijk is geeft ze tips hoe deze wel te binnen te krijgen. Erg overzichtelijk!

Vervolgens legt Lisa, die overigens (plantaardige)voedingsdeskundige is, uit hoe je ‘overleeft als veganist in een niet-veganistische wereld’. Waarin ze het voornamelijk heeft over dat je geen bitch moet zijn die aan iedereen veganisme aan probeert te smeren, en hoe je je in restaurants redt.
Het laatste hoofdstuk gaat over wat je allemaal in je voorraadkast ‘moet’ hebben staan, hoe je veganistisch kan leven (geen wol, leer, niet naar het circus etc) en wat voor vervangers er zijn voor dierlijke producten als melk, ei en vlees.

 

De recepten
Deze zijn opgedeeld in 6 delen: ontbijt, lunch, diner, desserts/gebak, snack, drankjes/smoothies.
De recepten zijn allemaal redelijk makkelijk te maken, met niet al te moeilijke of dure ingrediënten. Ik heb me al aan de cashew-linzenspread en de no-meatloaf met linzen en noten gewaagd en beiden smaakten erg goed! Er zitten redelijk wat recepten met quinoa in wat ik om deze redenen niet eet, maar die zijn vast wel met amaranth of eventueel rijst te vervangen.

 

Conclusie? Als kookboek vind het ik het niet super bijzonder (het zijn lekkere recepten hoor, daar niet van!), en op zich wist ik de meeste dingen die er in stonden ook al wel. Maar eindelijk is het een keer door een Nederlander geschreven! Hierdoor zijn er eindelijk ook feiten die op Nederland van toepassing zijn in plaats van dat het alleen maar over Amerika gaat. Daarnaast is het gewoon een fijn boek: het leest makkelijk, de dingen die er in staan zijn duidelijk en informatief. Zeker met de voedingstabel en de ‘voorraadkast-lijst’ maak je mij blij.

Confronterend is het wel, zo’n boek. Zoals ik laatst al schreef ben ik niet veganistisch. Vooral het sociale aspect vind ik nogal vervelend. Ik vind al het dieren- en milieuleed echter zo erg dat ik wel van plan ben in oktober aan de Vegan Challenge mee te doen om er vervolgens niet meer mee te stoppen. Misschien niet op alle aspecten gelijk; ik heb bijvoorbeeld nog wel schoenen van leer en kleren van wol, en misschien dat ik me eerst nog zou willen verdiepen in biologische bij-houders om te kijken of ik nog wel bijenwas en honing zou willen blijven gebruiken. Maar qua veganistisch eten weet ik het nu wel.

Mocht je dit boek/onderwerp interessant vinden zou ik je ook Skinny Bitch, Eating Animals en Vegan Freak aan willen raden. (De eerste en laatste zijn stiekem op het internet te downloaden. Maar dat heb je niet van mij.)

Zijn er meer mensen die veganistisch of vegetarisch leven overwegen? Waarom wel/niet? Ik ben wel benieuwd.

Liefs, Fleur

DIY: Natuurlijke deodorant

Deo is lastig. Sinds ik bedacht heb dat ik geen spuitbus meer wil hebben (door de gassen en het aluminium als ingrediënt) heb ik nog geen goede deo gevonden. En ik kan niet zonder. Niet dat ik anders gelijk stink, maar ook het idee van bescherming (ik heb door dat ik nu net klink als een tampon-reclame).

Ik gebruikte een tijdje kokosolie, wat een hydraterende werking heeft en bacteriën doodt. Maar dit werkte niet zo goed.
Bij de Lush kocht ik een poederdeo; The Guv’ner, die heerlijk ruikt, maar ook niet zo goed werkt als de spuitbusdeo van weleer. Daarnaast is het niet echt handig om op te doen als je aan het einde van de dag op school zit/in de trein bent en vochtige oksels hebt waar je eigenlijk liever niet aan wilt zitten.

Dus nam ik me voor om zelf iets te maken. Maar zoals ik wel vaker heb met voornemens duurde het ongeveer een half jaar voordat ik het eindelijk ging proberen. Afgelopen week heb ik het eindelijk geprobeerd -voornamelijk omdat ik alle ingrediënten in huis bleek te hebben anders had het net zo makkelijk nog een jaar geduurd- en het werkt!

Omdat ik deze vakantie wat creatiever wil zijn en meer met m’n handen wil doen heb ik een gifje voor jullie gemaakt met het recept. Lachen joh.

*De deo moet niet té vloeibaar zijn: voeg dan nog wat maïzena en bakingsoda toe. Als je de deo opsmeert en hij is de poederig; doe er dan nog wat kokosolie bij.
*Toen ik ‘m voor het eerst gebruikte ging het een beetje irriteren, dat kan door de bakingsoda komen. In dat geval: voeg meer kokosolie toe.
*Je kunt er natuurlijk voor kiezen om lekker ruikende oliën toe te voegen als je graag wilt dat je deo een geurtje heeft. Dit kan echter ook voor irritatie zorgen dus wees voorzichtig.

* Ik heb maïzena gebruikt (want dat hadden we in huis), volgens het oorspronkelijke recept is arrowroot ‘preferred’.

Na het douchen smeer je gewoon een doperwtje aan spul onder je oksels en voilà. Ik gebruik het nu een week en zelfs na (milde) fysiotherapie ruik ik nog extreem neutraal. YEAH.

1 2 3 4