De oplettende lezer had misschien al iets door. Er was ineens een jongen die vaker terug kwam op foto’s in mijn blogs, op mijn instagram, een jongen waar ik het af en toe over had. Misschien dacht je, net als ik lange tijd dacht, ‘ach, dat zijn gewoon vrienden.’ Maar dan zat je, net zoals ik dat zat, fout.
O man. Liefde. Zo fijn, en ook zo mega irritant. Dan kom je uit een relatie van bijna 3 jaar, mega intens, samenwonen. Dat is zwaar, ik voelde me zo kut, zo leeg, alsof iemand me midden in de nacht midden in de woestijn had gedropt en zei “succes, vind je weg maar terug.” Je bent ineens alleen, waar je dat daarvoor nooit was. Je moet ineens alles alleen.
En dan op een gegeven moment denk je: fuck yeah! Ik kan die shit ook wel alleen! Kom maar op! Ik ben een fucking independent Hetty en ik ga ervoor!
En dan val je. Dan val je zomaar de liefde in.
Dan val je zomaar de liefde in, iemands armen in en denk je godverdomme dit was het plan niet, dit kan niet, het is te vroeg het is te eng het kan alleen maar fout gaan, maar er is niks meer aan te doen want zulke gevoelens houd je niet tegen ook al probeer je het. En geloof me, ik heb het geprobeerd.
God, dat het arme kind niet gillend wegrende, maar nee, hij bleef en gaf me de tijd en luisterde naar me en praatte met me en zei me dat ik niet zo in mijn hoofd moet zitten, en dat was alles wat ik nodig had.
Het is zo eng. Zo raar. Dit allemaal weer opnieuw te doen. Maar wauw, wat is het ook fijn en mooi en verschrikkelijk leuk.
Op sommige momenten voelde ik me zo naar, dan was ik bang voor alles en had ik zo veel twijfels en zo veel nare, veroordelende gedachtes over mezelf.
Dan dacht ik ik verdien dit niet. Dit kan alleen maar fout gaan. Ik kan hem alleen maar pijn gaan doen en hij mij. Dan dacht ik, ik maak van de liefde, iets wat zóiets moois en puurs is en hoort te zijn, iets negatiefs. Hoe kan ik dat nou doen?
En op sommige momenten, momenten die eerst schaars waren maar nu steeds vaker zich aan me opdringen, voel ik me alsof ik overloop, zo veel warmte zo veel liefde. En dan kan ik niet anders dan de film die we kijken stopzetten en hem overladen met kusjes en zeggen dat ik zo blij ben.
En het is niet zo dat de nare moment er nooit meer zijn, hoewel minder en in andere vormen; die blijven, maar die mooie zijn er ook. Het is intens mooi of intens verdrietig en ik begin eindelijk eens in te zien dat dat nou eenmaal is hoe ik ben. Hoge bergen diepe dalen.
Ik ben mega veel aan het nadenken weer. Dingen veranderen, dingen móéten veranderen. Ik heb geen zin meer in mijn eigenwaarde af te laten hangen van wat andere mensen van me vinden en denken. Ik wil mezelf en de dingen die ik maak zélf tof vinden. Daarom doe ik een maand lang geen facebook en geen instagram. En kijk ik wat ik daar van vind. En daarom wil ik bloggen over dingen die ik belangrijk vind. Dingen die in mijn hoofd rondzingen en naar buiten willen. En trots zijn op mezelf en met een hart vol liefde en vertrouwen leven. Ik wil dingen doen die ik eng vind maar die goed voelen.
En Stef als je dit leest, wat je vast wel doet op een gegeven moment; ga iets doen met je leven ga aan je scriptie werken ofzo. Sukkel.
Ooooh je laatste alinea. Zo mooi, en zo voel ik me ook zo erg! Dus zo fijn om te lezen!
En sowieso fijn om te lezen over liefde, natuurlijk. Jeeeej!
Ah en voor mij ook weer fijn om te lezen dat er weer meer mensen zich zo voelen:) het moet wel iets met die fucking herfst zijn..;)
ooooooh hartjes en zo leuk en alles!
Hihi!:-))))
Hahaha, die laatste zin. Lekker a-romantische afsluiter. Alle zoetheid overboord. Heerlijk!
Haha ah ja er zit toch een grens aan hoe zoet het kan worden;)
Aah wat leuk en lief en fijn voor je zeg! :)
Ben heel benieuwd naar wat je van een maand lang geen Instagram en Facebook vindt! Liefs!
Dankje!:) Ah ik zal er zeker over schrijven, tot nu toe bevalt het echt mega goed! Liefs
Lieve Fleur,
wat een prachtig en eerlijk bericht! Je raakt me zo met je woorden en ik kan me soms zo voorstellen hoe je je voelt. Ik ben super blij voor je dat je zo veel liefde voelt en krijgt en ik vind het ook zo knap dat je zo stil staat bij hoe je je voelt en wat je ermee doet.
Natuurlijk wens ik je alle geluk en liefde met Stef!
Kusje
Wat een fijn blogje en ook heel heel heel erg herkenbaar. Ook 2,5 jaar samen geweest, uit elkaar, jezelf voornemen sowieso het komende halfjaar vrijgezel te blijven en dan val je. Daar is liefde.
Hihi ja verdorie.. helemaal niet handig!!;-)
Het klinkt allemaal ontzettend leuk & lief. Moest erg hard lachen om de laatste zin. :-D
Leuk! Goed om te lezen :)
Aaaah wat mooi :) Het leven zou ook saai worden als altijd alles perfect getimed kwam hè? Het klinkt ook alsof je goed op weg bent met het balans vinden tussen groeien en liefde (ja deze zin is grammaticaal correct want LIEFDE IS EEN WERKWOORD HAHAHA), supergoed!