Hoi! Zo, oeps dat is lang geleden weer. Maar ja dat heb je met 5 opera uitvoeringen en stress en dan even naar Overijssel verdwijnen en de bossen in. Maar het gaat goed! Dus ja dat wilde ik graag even melden.
Hoi jongens, dit is Herman. Herman is niet zo goed zichtbaar maar dat is mijn schuld, niet de zijne. Dit is een blogpost met vooral kei veel foto’s (vooral kei veel pottenbak foto’s en tekeningen en andere random dingen die ik afgelopen tijd op mijn instagram postte). Mochten er vragen zijn ben -en blijf- ik via de comments beschikbaar (is het niet 3 maanden later, maar beter laat dan nooit).
Op het moment zit ik bij een van mijn liefste vriendinnen deze blog te typen (de foto is ook van haar muur, klein makibeertje is het)(die vriendin). “Ik moet dan wel hardlopen”, zei ze toen we afspraken maar ik moest toch nog wat dingen doen dus dat kwam eigenlijk wel goed uit.
Afgelopen tijd ging een beetje verder op de vorige afgelopen tijd. Veel denken, twijfelen. Er waren dagen waarop het best wel slecht ging. Maar ik had ook dagen waarop mijn hoofd overvloeide met plezier, enthousiasme, ideeën. Dagen waarop ik dacht: ik vind het wel eng maar ik heb zo veel zin om dit te gaan doen! Om íets te gaan doen! Het kan fout gaan maar dan gaat het dat maar.
Afgelopen tijd was heftig. Het was druk, ik moest werken, veel repeteren, was veel niet thuis. Ik schreef veel en kreeg toen minder zin in schrijven. Het gaat goed en daarom juist wat minder goed. Ik ben veel aan het nadenken en dat maakt moe. En uit moeheid komt angst, eenzaamheid en onzekerheid naar voren. Het is goed, dat ik het moeilijk heb, wat dat betekent meestal dat er iets te veranderen staat. Dat ik iets eindelijk zo vervelend vind dat ik het veranderen wil. Maar makkelijk is het niet.
Zo. Hè hè. Ik had even tijd nodig. M’n hoofd had even tijd nodig. Maar NU KUNNEN WE ER WEER TEGEN AAN. Met een afgelopen tijdje dan maar. Want je moet toch wat, met je leven.
Eigenlijk beschrijft de titel van deze blog al wat ik afgelopen tijd gedaan heb. Maar ja, om nou alleen maar een titel als blog te publiceren, dat kan ook niet helemaal de bedoeling zijn.
Ik kon vandaag eigenlijk slapen tot 8, maar ik werd om half 7 wakker. Na 1000 uur scrollen op instagram en facebook ging ik er maar uit. Gisteren was een gekke dag. Heel leuk want Aline en ik gingen eindelijk verder met het filmen van de videoclip! Maar ook gek want gisteren 3 jaar geleden vroeg Tom me of ik z’n vriendinnetje wilde zijn. En dat wilde ik wel. Aan de ene kant werd ik er een beetje warm van vanbinnen, want het is toch iets heel fijns, de herinnering van die dag, van de bijna 3 jaar die er op volgden. Maar ja, het is ook kut natuurlijk, want we hebben die 3 jaar niet gehaald. We is niet meer we. En dat is verdrietig.
Afgelopen tijd #3
Okkkk dit lijkt wel de enige manier om voor mij via deze blog te communiceren tegenwoordig! Met ‘afgelopen tijds’. Maar ohnee, vrees niet, morgen komt er een blog online over een zomer bucketlist die ik samen met ‘n vriendin heb gemaakt. Waarschijnlijk de minst impressive bucketlist éver. Maar oke. Morgen meer daar over.
Ok, op naar de afgelopen tijd.
Lees verder