Toen ik mijn lange lokken nog had droomde ik er al meerdere keren van: mijn haar niet meer zo vaak hoeven wassen, en het liefste ook niet meer met shampoo. Ik probeerde het maar faalde nogal; het werd heel snel vet en zwaar, en ik stond vervolgens vrijwel altijd een half uur of zelfs langer onder de douche alleen om mijn haar schoon te krijgen. Ten eerste; ain’t nobody got time for that, en ten tweede vind ik dat onwijs zonde van al het water. Ik besloot m’n haar maar gewoon met shampoo te wassen tot ik het kort ging doen. Dus dat deed ik.
Ok ik weet dat ik soort van gezegd had dat ik niet meer over m’n haar zou schrijven. Maar toen bedacht ik me dat ik nog helemaal geen foto had gepost van hoe het er nu uit ziet. En ik wilde graag met jullie delen hoe mijn eerste dagen met kort haar zijn. Laten we eens gaan kijken of dat een interessante blog word.
Waarschuwing, voor als je het nog niet door had, ik ben heel erg sentimenteel wat betreft mijn haar. Ik heb er dinsdag zelfs Marie Kondo-style afscheid van genomen “Doei lief haar dankjewel voor alles”. Natuurlijk compleet “voor de grap” want ik ben geen crazy betch. Ofzo.
Vandaag heb ik voor u in de aanbieding; een ode aan mijn nu afgeknipte haar. (en dus narcistisch veel foto’s van mezelf)
Ik kon vandaag eigenlijk slapen tot 8, maar ik werd om half 7 wakker. Na 1000 uur scrollen op instagram en facebook ging ik er maar uit. Gisteren was een gekke dag. Heel leuk want Aline en ik gingen eindelijk verder met het filmen van de videoclip! Maar ook gek want gisteren 3 jaar geleden vroeg Tom me of ik z’n vriendinnetje wilde zijn. En dat wilde ik wel. Aan de ene kant werd ik er een beetje warm van vanbinnen, want het is toch iets heel fijns, de herinnering van die dag, van de bijna 3 jaar die er op volgden. Maar ja, het is ook kut natuurlijk, want we hebben die 3 jaar niet gehaald. We is niet meer we. En dat is verdrietig.